میدونی که سخته برام غرورمو جا بزارم
بشم یکی مثل خودت پا روی حرفام بزارم
هر جای این شهر که میرم هر گوشه ای یه خاطرس
یاد تو حرفای تو بازم میره دلم واست
تو نباشی بگو من آخه به کی زنگ بزنم
شب برم محلشون به شیششون سنگ بزنم
تو نباشی واسه کی یه شاخه ی گل بخرم